Fuck you, America!

Του Vassili Salvatorov

Στο λέω με το θράσος των ανθρώπων που πεθαίνουν για σένα / Με τη σημαία μπροστά, / Λάβαρο κάποιων αγώνων που χαράσσουν στη μνήμη / Αντικείμενα όπως το μίξερ, το αυτοκίνητο, ένα ψυγείο / Και –σίγουρα– μια μηλόπιτα με μήλα του Άινταχο. / Πόση δόξα αλήθεια! Επινίκια σε ροζ Cadillac / Με τη φωνή του Eminem για συντροφιά / “I’m gonna fuck you”.

Αμερική λατρεύω να σε μισώ γι’ αυτό που είσαι. / Χλιδάτη πόρνη με λαμπερά φτιασίδια, στήθη σιλικόνης, μνήμες πυριτίου / Και κώλο που λικνίζεται στο σκαμπανέβασμα του χρηματιστηρίου. / Αποκαλύψου! Λάμψε! Σκόρπα τον όλεθρο! / Πάρε τα λάφυρα της νίκης, όλα δικά σου. / Ρίγη απόλαυσης ανάμεικτα με τρόμο που ’χει τη γεύση της βανίλιας / Καθηλώνουν τα πλήθη τη στιγμή που Εσύ βαδίζεις αγέρωχη / Με τη σημαία πάντα μπροστά, / Στο δρόμο που ’ναι σπαρμένος προσδοκίες / Και –φυσικά– φλεγόμενους Δίδυμους Πύργους και καμικάζι./ Μια αναλαμπή / Πυρπολυμένοι φάροι καθοδηγούν τα πλήθη στο επέκεινα.

Δοξάζω εγώ / Δοξασμένη εσύ, Αμερική / Φωτίζεις το δρόμο μου καθώς καίγεσαι ηρωικά, / Οι βόμβες σκάβουν το κορμί σου, σε τραυματίζουν ανεπανόρθωτα. / Όμως εσύ ξέρεις τον πόνο να τον μετατρέπεις σε οργή / Να γλείφεις τις πληγές σου εκδικούμενη και / Να εξαπολύεις τους κεραυνούς σου επί δικαίων και αδίκων όπου γης. / Είσαι μια πόρνη λαμπερή! Μια πόρνη οργισμένη!

Fuck you America σιγοτραγουδώ / Αν και ξέρω πως η φωνή μου θα απαχθεί από το προφανές και το επίκαιρο / Θα παραμείνω άθελά μου βουβός θαυμαστής σου και φίλος / Ακόμα και τώρα που σε μισώ μοιάζει πως σε λατρεύω / Τη σκοτεινή σου δύναμη ελέγχου και θανάτου / Τη νεοτερική σου όψη και την αφέλεια της πίστης σου σε σένα / Ανόητα, αβάσιμα συμπεράσματα που προκύπτουν αβίαστα / Στα χείλη εκείνων που αμφισβητούν κι εκείνων που δοξάζουν / Η πουτάνα δεν γίνεται. / Είναι.

Από την ποιητική συλλογή Fuck you America!, Open Window Press, Σικάγο 2004. Μετάφραση: Μ.Π.