Χ.Υ.Τ.Α. Κερατέας: Η λαϊκή αυτοάμυνα είναι εδώ

Αναδημοσίευση από Βαθύ Κόκκινο
Γράφει ο askordoulakos

"Πέφτομε σε ενέδρα Γερμανών. Τόσο κοντά, που αρπαχτήκαμε χέρια με χέρια. Δεν μπορούσαμε να πυροβολήσουμε . Παλεύαμε ποιος θα έριχνε τον άλλο κάτω να τον σκοτώσει. Την ώρα που πάλευα εγώ με έναν Γερμανό, γυρίζει ο άλλος Γερμανός να με σκοτώσει αλλά πηδάει ένας αντάρτης, τον καβαλικεύει και τον μαχαιρώνει. Τη γλιτώνω εγώ και εξοντώνω τον Γερμανό. Αστραπιαία, σφαπ, του καρφώνω τη μάχαιρα."
Μιχάλης Μεταξάκης, επικεφαλής ομάδας του Ε.Λ.Α.Σ Κρήτης, που έπεσε σε γερμανική ενέδρα, στην τοποθεσία "Βρωμονερό" του Κρουσώνα Ηρακλείου, στις 14 Ιούλη 1944.

Είχε αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση ότι το ζήτημα της λαϊκής αυτοάμυνας είναι κατ' εξοχήν πολιτικό. Τα πρόσφατα γεγονότα της Κερατέας θέτουν άπαντες -εξουσία και αγωνιζόμενη κοινωνία- αντιμέτωπους με την αντιμετώπιση του νέου αυτού φαινομένου: Την εμφάνιση του φαινομένου της λαϊκής αυτοάμυνας κατά του λαομίσητου πλέον συρφετού των δυνάμεων καταστολής, το οποίο φαινόμενο-εκτός των άλλων (πέτρες, μάχες έκ του συστάδην, μολότωφ κλπ)- περιλάμβανε ακόμα...και πυροβολισμούς εκ μερους των κατοίκων!
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι κατ' εξοχήν νοικοκυραίοι της Κερατέας (μιας περιοχής κατά βάση συντηρητικής) πήραν τα στυλιάρια κι άρχισαν τα ντου κατά των ΜΑΤ. Άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μαθητές κι αρκετοί αλληλέγγυοι νεολαίοι, έδειξαν στο κράτος και στα ρεμάλια των δυνάμεων της τάξης ότι η ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ απάντηση από εδώ και πέρα θα είναι η ΛΑΪΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ.
Είναι ξεκάθαρο ότι το ξεσάλωμα των ΜΑΤ οφείλεται σε πολιτική επιλογή μιας κυβέρνησης ηλιθίων, οι οποίοι δείχνουν να μην καταλαβαίνουν αυτό το πολύ απλό, που γνωρίζει ακόμα κι ο πιο αδαής περί την πολιτική: Όσο πιο πολύ εντείνεις την καταστολή, τόσο πιο κοντά είσαι στη «μεγάλη έξοδο» κι εδώ καλό θα είναι να θυμηθούμε τι ζημιά έκανε ο Δεκέμβρης στον Καραμανλή.
Είναι επίσης ξεκάθαρο, ότι αυτό που όπλισε το χέρι των πολιτών της Κερατέας, είναι αυτό το οποίο θα οπλίσει τα χέρια όλο και περισσότερων πολιτών αύριο: Το ξεκαθάρισμα σιγά-σιγά του τοπίου, σχετικά με το ρόλο της κυβέρνησης, και των συμμάχων της στην επερχόμενη δυστυχία του τόπου. Η κοινωνία πλέον αρχίζει ν' αντιλαμβάνεται τι... «παίζεται». Γι' αυτό άλλωστε βαίνουν προς διάλυση χέρι-χέρι και η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της αποχώρησης -ουσιαστικά-τμημάτων της ΠΑΣΚΕ από το ΠΑΣΟΚ.
Το πιο αξιοσημείωτο όμως σχετικά με τη στάση των Κερατιωτών αυτές τις μέρες όμως, είναι η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ που φαίνεται να απέκτησαν μετά τις οδομαχίες τους με τους ταγματασφαλίτες των ΜΑΤ, κάτι το οποίο φάνηκε από την ενότητά τους, τη μαχητικότητά τους, τη μαζικότητά τους κι από την έμπρακτη συμπαράσταση που τους έδειξαν κι άλλα τμήματα της κοινωνίας.
Στην Κερατέα γίνεται ένα πολύ ενδιαφέρον «πείραμα» αυτές τις ημέρες: Ίσως για πρώτη φορά μετά τον εμφύλιο, οι τοπικές κοινωνίες έρχονται αντιμέτωπες με την επίθεση ενός απομυθοποιημένου -στα μάτια τους- κράτους, αμύνονται, αντεπιτίθενται και βρίσκουν έμπρακτους συμμαχητές στο πλευρό τους, τα παιδιά με τα πρησμένα πόδια που το Δεκέμβρη του 2008 τα 'λεγαν αλήτες...
Το πανικόβλητο και απαξιωμένο μπλοκ εξουσίας βρίσκεται μπροστά σε μια αναπάντεχη, νέα πραγματικότητα: Την ενωμένη λαική αυτοάμυνα.
Το ίδιο όμως ισχύει και για το λαϊκό κίνημα...και ιδίως για το ΚΚΕ! Οψόμεθα...

askordoulakos