Open Studios: Μια πρόταση για αυτό-οργάνωση και δράση [Έκδοση 1.0]

Προτείνουμε ένα πείραμα: Τη συλλογική προσπάθεια για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού «θεσμού», που θα προσφέρει ισότιμες ευκαιρίες σε όσους καλλιτέχνες θέλουν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Ο θεσμός των Open Studios (Ανοιχτά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια) είναι δοκιμασμένος εδώ και χρόνια σε διάφορες πόλεις του κόσμου και λειτουργεί με σχετική επιτυχία. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου θεσμού, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν ανοίγουν τα εργαστήριά τους στο κοινό σε προσυμφωνημένες ημερομηνίες και ώρες, σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουν με διαφορετικό, πιο άμεσο τρόπο τη σχέση τους μαζί του.
Πιστεύουμε ότι μια ανάλογη διοργάνωση είναι εφικτό να υλοποιηθεί και στην Αθήνα. Δεν απαιτεί οικονομικούς πόρους και πολύπλοκες διαδικασίες. Είναι ανοιχτή και δίνει ίσες ευκαιρίες συμμετοχής σε όλους χωρίς να θέτει προϋποθέσεις.

Θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε το πιθανό πλαίσιο μιας τέτοιας διοργάνωσης και να προτείνουμε ένα γενικό προσχέδιο δράσης. Τίποτα απ’ όσα ακολουθούν δεν είναι δεσμευτικό για κανέναν, παρά μόνο αποτελούν θέματα προς συζήτηση και περεταίρω επεξεργασία.

Ορισμένες γενικές προτάσεις

1. Η διοργάνωση ανήκει σε όλους όσοι συμμετέχουν και κανείς δεν μπορεί να τη σφετεριστεί προς δικό του αποκλειστικό συμφέρον. Δεν υπάρχουν «επιμελητές», «διοργανωτές», «χορηγοί» κ.λπ.
2. Δεν τίθενται προϋποθέσεις συμμετοχής. Όλοι οι καλλιτέχνες, μπορούν να λάβουν μέρος αρκεί να δεσμευτούν ότι θα σεβαστούν ένα γενικό κανονιστικό πλαίσιο που θα καθοριστεί σε κοινή συμφωνία από όλους.
3. Το πλαίσιο της διοργάνωσης οφείλει να παραμείνει «ουδέτερο» και πολύ σχηματικό, χωρίς να περιορίζει τις ελευθερίες των συμμετεχόντων αλλά επιδιώκοντας να καθορίζει ορισμένες γενικές αρχές οργάνωσης.
4. Όλες οι αποφάσεις που αφορούν τη διοργάνωση (και όχι την εκάστοτε επιμέρους συμμετοχή) λαμβάνονται συλλογικά απ’ όλους τους συμμετέχοντες με διαδικασίες που μένει να καθοριστούν.
5. Κάθε απόφαση μπορεί να αναθεωρηθεί και να τροποποιηθεί σύμφωνα με συγκεκριμένες προτάσεις που θα τύχουν γενικής αποδοχής.
6. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη συμμετοχή του και μόνο και είναι υποχρεωμένος να συμβάλλει με όποιον τρόπο μπορεί στην επιτυχία της διοργάνωσης.
7. Ο καθένας είναι ελεύθερος να χειριστεί όπως νομίζει τη συμμετοχή του. (Αυτό σημαίνει πως κάποιος μπορεί να θέλει να στείλει δικές του προσκλήσεις, να διοργανώσει ένα πάρτι στο εργαστήριό του, να φιλοξενήσει τη δουλειά και άλλων καλλιτεχνών που για διάφορους λόγους δεν λαμβάνουν μέρος αυτόνομα, να πουλάει έργα του σε ενδιαφερόμενους επισκέπτες, να έχει προσωπικό χορηγό, επιμελητή, κ.λπ.)

Ορισμένες προτάσεις για την οργάνωση

1. Δημιουργείται μια ιστοσελίδα ή blog όπου ανακοινώνεται η πρόθεση για τη διοργάνωση των Ανοιχτών Καλλιτεχνικών Εργαστηρίων και δημοσιεύεται ένα σκαρίφημα της ιδέας προς συζήτηση και επεξεργασία από όλους τους ενδιαφερόμενους.
2. Οι ενδιαφερόμενοι να συμμετάσχουν καθορίζουν από κοινού το χρονικό πλαίσιο της εκδήλωσης: πόσες φορές το χρόνο, ποια εποχή, για πόσες μέρες, ώρες κ.λπ
3. Συστήνονται μία οργανωτική και μία εκτελεστική επιτροπή με διαδικασίες που θα πρέπει να καθοριστούν. Κάθε μέλος αυτών των επιτροπών είναι ισότιμο με όλους τους συμμετέχοντες και είναι ανακλητό ανά πάσα στιγμή και εφόσον υπάρξουν τεκμηριωμένες ενστάσεις.
4. Οι επιτροπές φροντίζουν για τον συντονισμό και την ομαλή ροή της διοργάνωσης, χωρίς να έχουν καμία εξουσιοδότηση για λήψη αποφάσεων που αφορούν γενικά στη διοργάνωση.
5. Όλες οι απαιτούμενες εργασίες προετοιμασίας και υλοποίησης της διοργάνωσης γίνονται εθελοντικά.
6. Τα πιθανά έξοδα της διοργάνωσης (όπως π.χ. το κόστος για την παραγωγή διαφημιστικού/ενημερωτικού υλικού) θα καταμεριστούν ισομερώς σε κάθε συμμετέχοντα ο οποίος θα πρέπει να καταβάλλει το ποσό που του αναλογεί.

Ορισμένες προτάσεις για την προβολή και την επικοινωνία

1. Εκτυπώνεται φυλλάδιο που περιέχει χάρτη όπου αναγράφονται τα εργαστήρια που συμμετέχουν, πληροφορίες πρόσβασης, πολύ σύντομες πληροφορίες για τον κάθε καλλιτέχνη και το έργο του. Τα φυλλάδια αυτά διανέμονται σε διάφορα σημεία της πόλης (εστιατόρια, μπαρ, βιβλιοπωλεία, γκαλερί, μουσεία, καταστήματα της γειτονιάς, κ.λπ.) και από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες.
2. Εκτυπώνονται αφίσες και flyers.
3. Οργανώνεται συνέντευξη Τύπου και συντάσσονται δελτία Τύπου.
4. Επιδιώκεται συνεργασία με διάφορα έντυπα και ραδιοφωνικούς σταθμούς που μπορούν να ενισχύσουν την προβολή της διοργάνωσης.
5. Τοποθετείται ταμπέλα σήμανσης έξω από κάθε εργαστήριο, με το όνομα του καλλιτέχνη και τις ώρες επίσκεψης. Οι ταμπέλες είναι κοινής αισθητικής και μεγέθους για όλους.

Ελπίζουμε ότι οι παραπάνω σκέψεις θα αποτελέσουν αφορμή για έναν γόνιμο διάλογο που ίσως να οδηγήσει και στην υλοποίηση μιας τέτοιας διοργάνωσης. Είναι μια ευκαιρία να αποδείξουν, όσοι το επιθυμούν, ότι δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να γίνονται τα πράγματα αλλά πολλοί.

Διακινείστε αυτό το κείμενο (ή την ιδέα) ελεύθερα. Δεν ανήκει σε κανέναν.
futura [Έκδοση 1.0 – Αθήνα, 3/1/2008]